Το δικηγορικό μας γραφείο πέτυχε την έκδοση προσωρινού απαγορευτικού διατάγματος  κατά της Τράπεζας Κύπρου με το οποίο απαγορεύτηκε η εκποίηση και/ή αναγκαστική πώληση και/ή ο πλειστηριασμός δύο κατ’ ισχυρισμό ενυπόθηκων ακινήτων του οφειλέτη αξίας ύψους περίπου €500.000, μέχρι την τελική εκδίκαση της αγωγής, την οποία ήγειρε ο τελευταίος ενάντια στην Τράπεζα.

Πραγματικά γεγονότα

Περί το 1993, ο Ενάγοντας/Αιτητής είχε αιτηθεί και εξασφαλίσει δάνειο από την Τράπεζα Κύπρου εκτελώντας την επίδικη υποθήκη επί του ακινήτου του ως εξασφάλιση των συμφερόντων της Τράπεζας Κύπρου για το εν λόγω δάνειο. Στο εγγύς μέλλον, ο Ενάγοντας/Αιτητής είχε αποπληρώσει το εν λόγω δάνειο και στην συνέχεια αιτήθηκε και εξασφάλισε δεύτερο δάνειο από την Τράπεζα Κύπρου, χωρίς όμως να συγκατατεθεί προς την εξασφάλιση του δεύτερου δανείου με την επίδικη υποθήκη.

Σε μεταγενέστερο στάδιο η Τράπεζα Κύπρου επιδίωξε μέσω αίτησης στο Δικαστήριο να εκποιήσει την επίδικη υποθήκη προς αποπληρωμή του χρέους του Ενάγοντα/Αιτητή ισχυριζόμενη ότι η επίδικη υποθήκη βρίσκεται σε ισχύ και για μελλοντικούς σκοπούς ή και δάνεια, αναφερόμενη στο δεύτερο δάνειο που είχε εξασφαλίσει ο Ενάγοντας/Αιτητής.

Αξιολόγηση των πραγματικών και νομικών σημείων από το Δικαστήριο

Μετά από αίτηση του Ενάγοντα/Αιτητή, αφού το Δικαστήριο πείστηκε ότι συντρέχουν οι 3 σωρευτικές προϋποθέσεις του Άρθρου 32 του Νόμου 14/60, προχώρησε στο να εξετάσει κατά πόσο είναι δίκαιη και πρόσφορη η έκδοση του εν λόγω διατάγματος στη βάση του ισοζυγίου της ευχέρειας. Κατόπιν αξιολόγησης των προαναφερόμενων, το Δικαστήριο έκρινε εύλογο υπό τις περιστάσεις όπως προχωρήσει στην έκδοση του απαγορευτικού διατάγματος κατά της Τράπεζας Κύπρου.

Φτάνοντας στην απόφαση για έκδοση του απαγορευτικού διατάγματος το Δικαστήριο έλαβε υπόψη του ότι:

(α) υπάρχει ζήτημα εγκυρότητας της υποθήκης η οποία είχε εκτελεστεί επί των ακινήτων του Ενάγοντα/Αιτητή σε ημερομηνία προγενέστερη της λήψης του δανείου αφού οι αρχικές τραπεζικές διευκολύνσεις του τελευταίου είχαν κατ΄ ισχυρισμό εξοφληθεί καθώς επίσης,

(β) ότι η επίδικη υποθήκη υπεγράφη σε χρόνο προγενέστερο της παραχώρησης της (δεύτερης) τραπεζικής διευκολύνσεως από την Τράπεζα Κύπρου στον Ενάγοντα/Αιτητή.

(γ) ότι υπάρχει ορατός κίνδυνος ο Ενάγοντας/Αιτητής να υποστεί ανεπανόρθωτη ζημία καθώς η πώληση διαμέσου πλειστηριασμού σε έναν καλόπιστο τρίτο αγοραστή θα έφερνε το αποτέλεσμα να απωλέσει μια για πάντα τα επίδικα, κατ’ ισχυρισμό υποθηκευμένα ακίνητα καθώς επίσης,

(δ) ότι τυχόν πώληση των κατ’ ισχυρισμό ακινήτων θα καθιστούσε άνευ αντικειμένου την αγωγή του Ενάγοντα/Αιτητή κατά της τράπεζας σχετικά με την επίδικη υποθήκη.

Συνεπώς, για τους παραπάνω λόγους εύλογα εκδόθηκε προσωρινό, απαγορευτικό διάταγμα υπέρ του Ενάγοντα/Αιτητή και κατά της Τράπεζας, μέχρι την τελική εκδίκαση της αγωγής.

Επισημάνσεις

Υπό το φως των ανωτέρων δεδομένων, η έκδοση της εν λόγω ενδιάμεσης απόφασης φέρει σημαντικό βάρος σε θέματα προστασίας εξ αποφάσεως οφειλετών από τυχόν εκποίηση και/ή αναγκαστική πώληση και/ή πλειστηριασμό ενυπόθηκων ακινήτων.

Ειδικότερα, σε περίπτωση εξόφλησης δανείου στο οποίο έχει εκτελεστεί σχετική υποθήκη προς εξασφάλιση του, νοείται ότι χωρίς τη συγκατάθεση του οφειλέτη/ιδιοκτήτη της ενυπόθηκης ιδιοκτησίας, η εν λόγω υποθήκη δεν μπορεί να ισχύει για πάντα ως εξασφάλιση υφιστάμενων ή και μεταγενέστερων δανείων του οφειλέτη.

Συνεπώς, ο Ενάγοντας/Αιτητής προστατεύθηκε από τον κίνδυνο πλειστηριασμού της ενυπόθηκης ακινήτης ιδιοκτησίας του, τουλάχιστον μέχρι την τελική εκδίκαση της αγωγής που ο ίδιος ήγειρε ενάντια στην Τράπεζα, καθώς σε περίπτωση που τυχόν τρίτο καλόπιστο πρόσωπο προχωρούσε στην αγορά του ενυπόθηκου ακινήτου τότε δεν θα ήταν εφικτό πλέον να ανακτηθεί το ακίνητο  από τον Ενάγοντα/Αιτητή.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας.