Our Law Firm has successfully established jurisdiction in cross-border litigation.

The claim xxx/xx15 constitutes a cross-border case involving international elements of important significance.

The Defendants in that case raised a preliminary objection alleging inter alia that the Cypriot Court did not have international jurisdiction over the dispute. Specifically the allegation was that (a) the courts which have had jurisdiction over the dispute were the courts of Greece due to the existence of a written agreement between the parties through which it was recognized that the courts of Greece have had jurisdiction in regard to any matter arising out of that agreement (jurisdiction clause); and alternatively (b) the courts of Greece were the appropriate fora to hear the dispute and not those of Cyprus because the contracting parties were Greek nationals and companies registered in Greece and, those who were not, were actually residing in Greece, the witnesses who will appear at the full hearing of the case would mostly come from Greece and in principle, based on the circumstances of the case, the hearing will be more conveniently completed in Greece rather than Cyprus.

We -representing the claimants- objected to the above preliminary objection and inter alia we argued that (a) the Cypriot courts had jurisdiction over the dispute according to the applicable rules of conflict of law and particularly the applicable European Legislation (Reg.1215/2012) since the Defendants have submitted themselves to jurisdiction of the Cypriot thus providing the latter with international jurisdiction over the dispute and (b) the principle of the appropriate forum (namely the court to which the case will be more conveniently disposed of) is not applicable when the international jurisdiction of the court is determined in deference to the provisions of the European Legislation (Reg.1215/2012).

The Honorable Court fully concurred with our arguments. According to its decision:

(a) The case before it fell within the width of the Reg.1215/2012 because the case has an international element as determined by the case law. According to the Reg.1215/2012 and the case law that has interpreted the same, the Defendants have submitted themselves to the jurisdiction of the Cyprus Court thus enable the latter to adjudicate over the whole dispute of Action. 

(b) Due to the fact that Reg.1215/2012 was applicable, the principle of forum non conveniens could not apply in the present case since, according to the case law, when the Reg.1215/2012 gives to the court of a state jurisdiction, that court cannot decline to exercise its jurisdiction on the basis that another court, which also has jurisdiction under Reg.1215/2012, is more suitable to adjudicate the case.

Given the above, the Cypriot court rejected the allegations of the defendants and decided that it has jurisdiction to the case before it.

The above case is one of the few cases (and the only one in Cyprus that has dealt in such detail) with the principles of prolongation of jurisdiction and we are proud that we represented the claimants. 


Το δικηγορικό μας γραφείο πέτυχε να θεμελιώσει τη δικαιοδοσία αντιδικία διασυνοριακών διαφορών.

Η Αγωγή xxx/xx15 αποτελεί διασυνοριακή υπόθεση που περιλαμβάνει διεθνή στοιχεία σημαντικής σημασίας.

Οι εναγόμενοι στην εν λόγω υπόθεση προέβαλαν προκαταρκτική ένσταση ισχυριζόμενοι μεταξύ άλλων ότι το κυπριακό δικαστήριο δεν είχε διεθνή δικαιοδοσία επί της διαφοράς. Συγκεκριμένα ο ισχυρισμός τους ήταν ότι (α) τα δικαστήρια που είχαν δικαιοδοσία επί της διαφοράς ήταν τα δικαστήρια της Ελλάδας λόγω της ύπαρξης γραπτής συμφωνίας μεταξύ των μερών μέσω της οποίας αναγνωριζόταν ότι τα δικαστήρια της Ελλάδας είχαν δικαιοδοσία σε σχέση με οποιοδήποτε θέμα που προέκυπτε από την εν λόγω συμφωνία (ρήτρα δικαιοδοσίας), και εναλλακτικά (β) τα δικαστήρια της Ελλάδας ήταν τα κατάλληλα δικαστήρια για την εκδίκαση της διαφοράς και όχι εκείνα της Κύπρου, διότι τα συμβαλλόμενα μέρη ήταν Έλληνες υπήκοοι και εταιρείες εγγεγραμμένες στην Ελλάδα και, όσοι δεν ήταν, διέμεναν πράγματι στην Ελλάδα, οι μάρτυρες που θα εμφανιστούν κατά την πλήρη εκδίκαση της υπόθεσης θα προέρχονταν ως επί το πλείστον από την Ελλάδα και κατ’ αρχήν, με βάση τις περιστάσεις της υπόθεσης, η εκδίκασή της θα ήταν πιο βολικό να ολοκληρωθεί στην Ελλάδα παρά στην Κύπρο.

Εμείς -εκπροσωπώντας τους ενάγοντες- αντιταχθήκαμε στην ανωτέρω προδικαστική ένσταση και μεταξύ άλλων υποστηρίξαμε ότι (α) τα κυπριακά δικαστήρια είχαν δικαιοδοσία επί της διαφοράς σύμφωνα με τους εφαρμοστέους κανόνες σύγκρουσης νόμων (conflict of laws) και ειδικότερα την εφαρμοστέα ευρωπαϊκή νομοθεσία (Καν. 1215 /2012) αφού οι εναγόμενοι έχουν υποβληθεί στη δικαιοδοσία των κυπριακών παρέχοντας έτσι στα τελευταία διεθνή δικαιοδοσία επί της διαφοράς και (β) η αρχή του κατάλληλου δικαστηρίου (δηλαδή του δικαστηρίου στο οποίο η υπόθεση θα δικαστεί ευκολότερα) δεν εφαρμόζεται όταν η διεθνής δικαιοδοσία του δικαστηρίου καθορίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας (Καν.1215/2012).

Το Σεβαστό Δικαστήριο συμφώνησε πλήρως με τα επιχειρήματά μας. Σύμφωνα με την απόφασή του:

(α) Η ενώπιον του υπόθεση εμπίπτει στο εύρος του Καν.1215/2012, διότι η υπόθεση έχει διεθνές στοιχείο, όπως προσδιορίζεται από τη νομολογία. Σύμφωνα με τον Καν.1215/2012 και τη νομολογία που τον έχει ερμηνεύσει, οι εναγόμενοι έχουν υποβληθεί στη δικαιοδοσία του Κυπριακού Δικαστηρίου επιτρέποντας έτσι στο τελευταίο να εκδικάσει το σύνολο της διαφοράς της Αγωγής. 

(β) Λόγω του γεγονότος ότι ο Καν. 1215/2012 ήταν εφαρμοστέος, η αρχή του forum non conveniens δεν θα μπορούσε να εφαρμοστεί στην παρούσα υπόθεση, δεδομένου ότι, σύμφωνα με τη νομολογία, όταν ο Καν. 1215/2012 παρέχει στο δικαστήριο ενός κράτους δικαιοδοσία, το δικαστήριο αυτό δεν μπορεί να αρνηθεί να ασκήσει τη δικαιοδοσία του με την αιτιολογία ότι άλλο δικαστήριο, το οποίο έχει επίσης δικαιοδοσία βάσει του Καν. 1215/2012, είναι καταλληλότερο για να εκδικάσει την υπόθεση.

Λαμβάνοντας υπόψη τα πιο πάνω, το κυπριακό δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς των εναγομένων και αποφάσισε ότι έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει την υπόθεση που είχε ενώπιον του.

Η πιο πάνω υπόθεση είναι μία από τις λίγες υποθέσεις (και η μόνη στην Κύπρο που έχει ασχοληθεί με τόση λεπτομέρεια) με τις αρχές της παρέκτασης της δικαιοδοσίας βάσει του Καν.1215/12 και είμαστε υπερήφανοι που εκπροσωπήσαμε τους ενάγοντες στο πλαίσιό της.

en_US